لطف اسپانیا و فرانسه به علی دایی - وبلاگ داستان نویسی

با ما همراه باشید و با تور فرانسه ارزان از کشور عشاق دیدن کنید و در شهرهای پاریس، مارسی بگردیم و برج ایفل ، موزه لوور و دیگر جذابیت های این شهر زیبا را ببینیم

به گزارش شرق، داستان بین کریستیانو رونالدو و علی دایی، رقابت برای عنوان برترین گلزن تاریخ رقابت های ملی است؛ دایی این عنوان را با زدن 109 گل ملی به همراه تیم ایران دارد و کریس رونالدو فعلا با 101 گل زده در تعقیبش است. اگرچه طرفداران رونالدو انتظار داشتند کریس در همین چندبازی برگزارشده در ایام پسا کرونا بتواند رکورد علی دایی را از آنِ خود کند ولی فعلا هم اسپانیا و هم فرانسه او را در امر گلزنی ناکام گذاشته اند. در واقع رونالدو بعد از دبل مقابل سوئد که گل های ملی اش را از عدد 100 عبور داد، دیگر گلی نزده تا همچنان هشت گل دیگر تا رسیدن به علی دایی و 9 گل برای عبور از او کم داشته باشد. البته که برنامه بازی های پرتغال در ادامه رقابت های لیگ ملت های اروپا به گونه ای است که ظاهرا، رونالدو در همین سال میلادی می تواند به علی دایی برسد؛ او و تیمش باید فردا برابر سوئد به میدان بروند و بازی نمایند؛ ملاقاتی خانگی که هم برای پرتغال جهت سروسامان دادن به وضعیتش در گروه مهم است و هم برای کریس رونالدو که نشان داده راه فتح دروازه سوئد را بلد است. به غیر از این بازی، نگرانی عمده مربوط به ملاقات آذرماه پرتغال برابر آندورا است که روی کاغذ رقیب راحتی برای کریس رونالدو محسوب می گردد؛ رقیبی که می تواند برایش حکم فرصتی باشد تا به عنوان برترین گلزن ملی تاریخ فوتبال حمله کند.

علی دایی با وجود اینکه رکورد جهانی اش در آستانه از دست رفتن است، نگاه مثبتی به این موضوع دارد؛ او می گوید خرسند است که بازیکن عظیمی مثل کریس رونالدو قرار است این رکورد را بشکند؛ چون همین مورد نشان می دهد ثبت چنین رکوردی که سال ها در اختیار یک ایرانی بوده، چقدر ارزش داشته است. فارغ از اینکه دایی واقعا از شکستن رکوردش خرسند باشد یا عمیقا ناراحت گردد و بروز ندهد، نرسیدن رونالدو به علی دایی می تواند به نفع فوتبال ایران باشد!

در واقع هرچقدر رونالدو به رکورد برترین گلزن تاریخ تیم های ملی نزدیک می گردد، نام علی دایی و فوتبال ایران در رسانه های مختلف بیشتر و بیشتر بازتاب داده می گردد؛ برای فوتبالی که این روزها از سوء مدیریت رنج می برد، همین موضوع که نامش در سطح اول فوتبال جهان به گوش می رسد هم برگ برنده ای است. در فوتبالی که فدراسیونش رئیس ندارد و به واسطه شکایت سرمربی سابق حالا در آستانه ورشکستگی است، یا دو تیم مطرح باشگاهی اش در فیفا آن قدر پرونده دارند که مایه سرافکندگی است، دایی و رکوردش یک تنه جور چنین تلخی هایی را کشیده اند تا همچنان نام فوتبال ایران، البته تا اطلاع ثانوی، به یک بهانه مثبت سر زبان ها باشد.

در واقع تساوی تیم های اسپانیا و فرانسه با پرتغال، بیش از آنکه لطف به علی دایی باشد، لطف به فوتبال بحران زده ایران است که ندانم کاری های مدیریتی مانند زالو به مکیدن آخرین قطره های خونش ایستاده است.

البته که این موضوع تمام غصه های روز فوتبال ایران نیست؛ در شرایطی که در سراسر جهان، به لطف گلزنی های کریس رونالدو، نام علی دایی به عنوان یکی از عظیم ترین فوتبالیست های تاریخ ایران مطرح می گردد، در کشور اما او بایکوت و تحریم شده و نمی تواند فعالیتی در عرصه مربیگری فوتبال، چیزی که پیش تر عنوان نموده عاشق آن است، داشته باشد. علی دایی اسفند دو سال قبل از فوتبال ایران رانده شد و هربار به بهانه ای مختلف، جلوی ورود مجددش گرفته شده است. او حتی می رفت تا جانشین مارک ویلموتس بلژیکی در تیم ملی گردد ولی به ناگاه دستوری که کسی مسئولیتش را بر عهده نگرفت، از راه رسید و دایی فرصت نشستن روی همان جایگاه را هم از دست داد.

می گویند صحبت هایش در کنفرانس خبری جنجالی بعد از برکناری از سایپا و مطرح کردن پیشینه مصطفی مدبر، مدیرعامل وقت باشگاه، باعث شده با محرومیت در ایران روبرو گردد و تیمی به سراغش نرود ولی آنهایی که فعالیت دایی برای یاری به زلزله زده ها را دنبال نموده اند، می دانند او از چند زاویه دیگر هم تحت فشار است؛ بسته شدن حساب بانکی اش در راه یاری به زلزله زده ها و فراخواندنش به دادگاه برای ادای شرح، بخشی از فشارهایی بود که علی دایی در این راه متحمل شد. دلیل این فشارها می تواند متفاوت و متعدد باشد ولی برای خود علی دایی یک توجیه بیشتر نداشت. او می گوید می داند که عده ای از محبوبیت من می ترسند!.

حالا که دایی به بیرون از گود رانده شده و در فضای فوتبال فعلی ایران کمتر اثری از او دیده می گردد، می گردد نامش را در رسانه های مختلف خارجی جست وجو کرد یا اینکه بیشتر در گفت وگوهای کریس رونالدو سراغش را گرفت؛ مثل همین گفت وگوی اخیرش که خبر داده هرطور شده می خواهد به دایی برسد و رکورد برترین گلزنی تیم های ملی را از آن خود کند. احساس خاصی دارم که بیش از 100 گل برای تیم ملی پرتغال به ثمر رساندم. این یک رکورد تاریخی است. اکنون به رکورد بهترین گلزن تاریخ ملی(علی دایی) نزدیک هستم. هدف من این است که رکورد آقای گلی(دایی) را بشکنم.