راز سفرهای مکرر مکرون به لبنان چیست؟ - وبلاگ داستان نویسی

به گزارش خبرنگاران به نقل از مهر، عبدالباری عطوان تحلیلگر معروف جهان عرب در مطلبی با اشاره به سفر چند روز قبل امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه به لبنان می نویسد: وقایع دومین سفر ماکرون طی یک ماه به لبنان، میزان اشتیاق و دلتنگی بیشتر مسئولان لبنان و عرب به استعمار خارجی را نشان می دهد و اینکه آن ها آماده تن دادن به دیکته هایش و اجرایی کردن فوری آن و کنار گذاشتن همه ملاحظات مربوط به حاکمیت ملی، هستند.

وی اضافه کرد: ماکرون 2 بار به عنوان سرپرست و کارفرما به لبنان سفر کرد و نخست وزیر و چه بسا بیشتر وزیران را انتخاب کرد و سران لبنان و احزاب و طوایف آن را تهدید کرد که اگر ظرف مدت دو هفته کابینه تشکیل نشود، تحریم هایی علیه کسانی که در جهت اصلاحات کارشکنی می کنند، در هر رتبه ای که باشند، وضع خواهد شد.

عطوان نوشت: همه فراکسیون های پارلمانی هم بلافاصله موافقت کردند و مصطفی ادیب را به عنوان نخست وزیر جدید انتخاب کردند و همه شروطی که مانع از تشکیل دولت های قبلی می شد، محو شد و همه در راستای رضایت نخست وزیر جدید حرکت کردند، زیرا انتخاب فرانسوی و مورد حمایت ماکرون رئیس جمهور آن بود و کفایت و کاردانی در درجه دوم اهمیت قرار گرفت.

چرا طبقه سیاسی لبنان از تحریم های فرانسه هراس دارند

این تحلیلگر جهان عرب در ادامه بیان نمود: علت این است که بیشتر طبقه سیاسی لبنان تا خرخره غرق در فساد هستند و طبیعی است که از تحریم ها بترسند، زیرا میلیاردها و میلیون ها سپرده خارجی آن ها یا آنچه اخیراً به بانک های سوئیس و فرانسوی منتقل کرده در معرض بلوکه شدن و شاید مصادره قرار خواهد گرفت.

وی نوشت: لبنان همواره عرصه کشمکش قدرت های منطقه ای و بین المللی برای کسب نفوذ بوده است و این سفرهای متوالی ماکرون بیانگر این است که این کشمکش در ماه ها و سال های آینده ادامه خواهد یافت و به نظر می رسد که رئیس جمهور فرانسه گل مهمی در دروازه رقبای دیگر به ویژه ترکیه و عربستان وارد کرده است.

عطوان می نویسد: اگر دیدار ماکرون با محمد رعد رئیس فراکسیون پارلمانی حزب الله لبنان نبود، این دستاورد فرانسوی رقم نمی خورد و این مفهومش رفع وتو بر حزب الله و ساقط شدن همه شروط و درخواست های برای خلع سلاحش است و اینکه با آن به عنوان بخش اساسی در بافت سیاسی و اجتماعی لبنان تعامل شود.

این تحلیلگر تاکید می کند: ماکرون خواهان نظام سیاسی جدید در لبنان است و این مفهومش لغو توافق سهمیه بندی طایفه در طایف است؛ اما ماهیت نظام جایگزین معین نشده است و شاید در نقشه راهی که بشارت آن را داده است و با تشکیل دولت جدید شروع می شود، است. همه تنش هایی که قبل از رسیدن ماکرون بر لبنان حاکم بود از جمله درگیری و اعتراضات که نگرانی درباره ایجاد خلاء سیاسی یا حتی شعله ور شدن جنگ داخلی را ایجاد کرده بود شاید عمدی یا به غیر عمد برای ترساندن لبنانی ها و مقدمه چینی برای نقشه راه طبق گام های برنامه ریزی شده بود.

چماق و هویج ماکرون بر سر طبقه سیاسی لبنان

وی نوشت: این به طور تلویحی نظریه چماق و هویج است که هویج در کمک های اقتصادی و چماق در ارتباط دادن این کمک ها به اصلاحات و تهدید به اعمال تحریم بر نمادهای بخش سیاسی فاسد است.

ماکرون در حالی به لبنان آمد که نگاهش به رقیب بزرگش یعنی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه بود که فواد آوکتای معاونش را به بیروت با پیشنهاد بازسازی بندر بیروت و ساختمان های مجاور بندر، فرستاد و بندر مرسین ترکیه را در خدمت لبنانی ها قرار داده است تا بندر بیروت ترمیم شود و مهمتر از آن پیشنهاد مین گذاری شده درباره اعطای تابعیت به همه لبنانی اصالتاً ترکیه ای است.

عطوان آورده است: جنگ سرد میان اردوغان و ماکرون در شرق مدیترانه شعله ور است به ویژه در لیبی و آب های قبرس و یونان که ثروت های گاز و نفتی فراوان دارد. بعید نیست که به رویارویی نظامی تبدیل شود به ویژه که تنش ها به اوج خود رسیده و منتظر جرقه ای است.

وی در ادامه به تلاش ترکیه برای یافتن جای پایی در لبنان به ویژه با توجه به مشغول بودن مصر به بحران اقتصادی و دریافت جای سعودی ها اشاره کرده و نوشته است: اینکه مولود چاوش اوغلو وزیر خارجه ترکیه که همراه آوکتای به بیروت سفر کرد گفت: جایی که پرچم فرانسه برافراشته است در کنار آن پرچم ترکیه هم خواهد بود، مفهوم و پیامش این است که پرچم های فرانسوی و ترکیه ای بسکمک در اراضی لبنان در مرحله آینده برافراشته خواهد بود.

این تحلیلگر می نویسد: ماکرون این روزها هجمه شدیدی را علیه ترکیه به پیش می برد و آن را دشمن بزرگ می داند و اردوغان همتای ترک خود را به در پیش دریافت سیاست توسعه طلبانه متهم کرده است و اینکه اردوغان عامل بی ثباتی منطقه است و با منافع اروپایی سازگار نیست و سفرهای ماکرون به لبنان را باید از این منظر نگریست.