به شگفت انگیزترین مکان های ترسناک جهان خوش آمدید (قسمت اول) - وبلاگ داستان نویسی

جاذبه های طبیعی خارق العاده در سراسر سیاره ما وجود دارند که متاسفانه مورد استقبال قرار نمی گیرند. دیدن بعضی از آن ها، ممکن است در شما احساسی ژرف به وجود آورد و باعث ضعف و حبس شدن نفس تان در سینه گردد.

نویسنده این مقاله، اریکا انگلهاپت، خبرنگار رشته علمی و ویراستار است. او در وبلاگ جزئیات گوری، در نشنال جئوگرافی می نویسد.

دروازه جهنم

دروازه جهنم، دریاچه ای در زمین مملو از گاز طبیعی است که برای دهه ها در حال سوختن است.

تقریبا هیچ کس به دروازه جهنم در ترکمنستان نمی رود؛ حتی با وجود اینکه این مکان، گودالی نادر، بزرگ و پر از آتش در میان بیابانی بی ثمر است. منشا به وجود آمدن آتش در این دریاچه کمی مرموز است؛ اما معتبرترین داستان آن از این قرار است؛ پس از سقوط تجهیزات حفاری و استخراج نفت زمین شناسان شوروی در زمین در سال 1971، این افراد باعث نشت گاز طبیعی در این منطقه شدند. از آن موقع، این گودال در حال سوختن است.

در طی سفری در سال 2013 از طرف جامعه نشنال جئوگرافی، جرج کورونیس به عنوان اولین نفر و تا به امروز تنها فرد در تاریخ، با پوشیدن لباس مقاوم در برابر آتش، مانند سیب زمینی در حال پخت، وارد این جهنم شد.

در ویدئو بالا، سفر تیم نشنال جئوگرافی به همراه جرج کورونیس به دروازه جهنم در ترکمنستان را دیدن کنید.

کورونیس، جستجوگر و دنبال نماینده طوفان ها، کسی که دروازه جهنم را در بالای فهرست مکان های ترسناک دنیا گذاشته است، می گوید:

وقتی پای مکان های جهنمی که می خواهند شما را بکشند، در میان است، من فردی حرفه ای هستم.

او می گوید:

لحظات اولی که روی لبه زمین راه رفتم و گرما را حس کردم، مطمئن نبودم که از پس این کار برمی آیم یا نه. من داخل آتشفشان های بسیار و در کنار مواد مذاب زیادی بوده ام، اما اینجا بسیار رعب آور است.

آیا می دانید هیچ نرده ای دور دروازه جهنم نیست؟ اگر احساس خوش شانسی می کنید، در لبه آن راه بروید و فرو ریختن خاک را زیر پاهایتان حس کنید.

آن هایی که در پی حس ماجراجویی کمتری هستند، در این تور مجازی به مقاصد فوق العاده مهیب در سراسر دنیا، با ما همراه شوند، احتیاج به ماسک گاز و لباس های مخصوص هم نخواهید داشت.

منطقه جهنمی

دروازه جهنم تنها مکانی نیست که با دنیا زیرزمین، مقایسه شده است. زمین های فلگرین (Phlegrean Fields) در جنوب ایتالیا، به بازدیدنمایندگان نگاهی سریع به جهنم سولفوری، درست روی سطح زمین را پیشنهاد می دهد.

زمین های واقع شده در جنوب ناپل، در یک کالدرا (دهانه کاسه مانند آتشفشان) هستند؛ تورفتگی دیگی شکلی که پس از خروج میزان زیادی از ماگما پس از فوران آتشفشان، به وجود آمده است. این مکان در طی هزاران سال گذشته، بارها و بارها شاهد فوران بوده است. هزاران فومارول (سوراخی که گاز و دود از آن خارج می گردد) و شکاف در زمین در طول این سال ها به وجود آمده است که بخارات و گاز را به بیرون می فرستند.

سایت اطلس آبسکورا، این منظره جهنمی را این گونه توصیف می نماید: خاک حرکت می نماید، زمین می لرزد و بخار سوزاننده و بدبو از شکاف ها برمی خیزد.

این مکان، در میان گردشگرانی که آن را از پشت نرده ها دیدن می نمایند، محبوب است؛ اما اینجا ممکن است مرگ بار هم باشد. در ماه سپتامبر، سه فرد یک خانواده ایتالیایی، زمانی که پسر بچه 11 ساله آن ها از روی نرده ها پرید و والدین او برای نجات او از یک فومارول، در پی او رفتند، متاسفانه جان خود را از دست دادند.

رنگ های تند

گاز سولفور مشتعل، روی آتشفشان کاوا ایجن (Kawah Ijen) در جاوای شرقی در اندونزی جاری می گردد.

برای دیدن دیگر مکان های مخفی مهیب دنیا، به بالای آتشفشان کاوا ایجن در اندونزی بیایید. دریاچه ای فیروزه ای و درخشان روی قله آتشفشان واقع شده است که در شب، شعله های آبی الکتریکی آن، در شیب کوهستان، زبانه می کشند. اینجا بسیار زیبا است، اما دریاچه پر از هیدرولیک اسید و این آبی آشفته پر از بخارات سمی و خفه نماینده سولفور است.

سولفور در تماس با هوا می سوزد و رودخانه های لاوا شکل مسحورنماینده ای از نور را در دریاچه کاوا ایجن در جزیره جاوا، خلق می نماید.

آب دریاچه آتشفشانی از اسید باتری، خورنده تر است. این مایع، محصولی از گاز هیدروژن کلرید تراوش شده از آتشفشان است. این محصول، بعلاوه گازهای متشکل از سولفور که به رنگ آبی، در مجاورت هوا می سوزند را به بیرون راهنمایی می نماید. بعضی از گازها با میعان به مایع سولفوری تبدیل می شوند و مانند آبشاری در حین سوختن به پایین کوه می ریزند.

کورونیس می گوید:

من با قایق لاستیکی بادی به درون این دریاچه اسید رفتم و باید بگویم اینجا یک مکان سورئال (غیرواقعی) است.

آنجا، بعلاوه یک معدن فعال سولفور است و کورونیس معدنچیانی را در حین کار کردن، در آنجا دیده است.

معدنچیان معدن سولفور در دریاچه آتشفشانی کاوا ایجان در پارک ملی بالوران (Baluran) در اندونزی.

او می گوید:

تنها وسیله ای که آن ها برای محافظت خود در برابر گاز سولفور دی اکسید داشتند، پارچه ای مرطوب بود که در دهان شان گذاشته بودند. این واقعا وحشتناک است.

دریاچه ناترون

دریاچه ناترون در تانزانیا به وسیله پوسته ای از جنس نمک قلیایی که با وجود سیانوباکتری به رنگ قرمز در آمده، پوشانده شده است. اینجا مکان فراوری مثل و تغذیه گونه در خطر فلامینگو است.

دیگر مکان رنگارنگ ولی ترسناکی که می خواهیم به شما معرفی کنیم، دریاچه ناترون در تانزانیا است. این دریاچه با تشکر از سیانوباکتری های که در آب های نمکی زندگی می نمایند، به رنگ قرمز در آمده است. مواد درون این دریاچه به سادگی آمونیاک است و می تواند تا دمای 49 درجه سانتی گراد، دریاچه را گرم کند.

اگرچه دریاچه ناترون، جای خوبی برای گشت وگذار نیست، ولی سواحل آن، محلی مهم برای اسکان فلامینگوها به شمار می آید. آن ها رنگ صورتی خود را از خوردن سیانوباکتری های قرمز به دست می آورند.

پایین ترین آتشفشان روی زمین در ارتفاعی پایین تر از سطح دریا در دالول (Dallol)، در اتیوپی است. در میان زائده های خشن نمکی در دریاچه های آن، استخرهایی از اسید داغ با پوسته کانی های حاوی سولفور و گازهای مرگ بار، مخلوط می شوند.