کیک های چند میلیون تومانی در تهران - وبلاگ داستان نویسی

با قرار دادن درخت، چند پرنده و حروف فارسی تابلویی خلق نموده که ریشه آن از یک بیت شعر گرفته شده است: عاقبت خاک گردد حسن جمال من و تو / خوب و بد می گذرد وای به حال من و تو. خالق این اثر سلمان نوروزیان است که پنج سالی می گردد وارد حوزه قنادی شده و سعی نموده هنرهای دیگر ایرانی مثل نگارگری را با قنادی تلفیق کند و حتی تاریخ را هم در کارهایش نشان دهد.

او درباره اثری که خلق نموده به خبرنگاران می گوید: در این کار پرنده ای با بال های باز می بینید که به زمین نگاه می نماید. تعداد پرهای پرنده به سال تولد حضرت مولانا ساخته شده است. درخت کار شده در این اثر ارس است که سالی یک سانت عمر می نماید و یک درخت 10 متری انسان های زیادی در طول عمرش دیده است به همین دلیل هم حدود 600 انسان با ادیان مختلف روی درخت کار شده. حضرت مولانا 6 دفتر دارد که این دفترها را در ریشه درخت کار نموده ام که در زمین فرو رفته و نشان می دهد که انسان ها به خاک برگشته اند. حتی در این کیک حضرت شمس را هم در نظر گرفته ام. کل کار از 26 هزار قطعه درست شده و هدف نشان دادن 26 هزار بیت از حضرت مولاناست. ساخت این کیک 21 روز زمان برده است.

این هنرمند روی کیک را با شکلات 70 درصد بلژیکی کاور نموده که مثل یک عایق عمل می نماید و اجازه نمی دهد هوا به داخل کیک نفوذ پیدا کند و موجب فاسدشدن آن گردد. زمانی که کیک فاسد گردد تراکم آن کم می گردد و نشست می نماید.

بنا به گفته نوروزیان ارزش مادی کیکی که ساخته حدود 30 میلیون تومان است.

هنرمند دیگری که نبرد اسفندیار و شیر نر را خلق نموده پزشک است و هشت سالی می گردد در حوزه طراحی کیک هم فعالیت می نماید.

الهام بذرگر خالق این اثر است که حدود 12 روز روی این کیک 35 کیلویی کار نموده است. چهار میلیون تومان برای ساخت اثرش هزینه نموده است و حالا ارزش مادی کارش بالای 10 میلیون تومان است.

اسفندیار هم مثل رستم چند خان را پشت سر گذاشته است و یکی از این خان ها نبرد با شیر نر و ماده بوده است. داخل این اثر با کیک و شکلات و روی کار هم با رنگ و آبنبات و شکلات کار شده است. در واقع سعی کردم اثری خلق کنم که ایرانی باشد و بتوانم درباره فرهنگمان صحبت کنم و اگر عکسش در شبکه های اجتماعی پخش شد مردم را یاد ادبیات فارسی بیندازد. این شرحات او درباره اثری است که خلق نموده.

شاید باورش کمی سخت باشد که بچه ها کار هم موضوع ساخت یک کیک شوند اما مونا سادات حسینی این ایده را عملی نموده است و به کودک کار بال داده تا فرشته ای ساخته باشد که مجبور است داخل زباله ها مواد بازیافتی جمع کند و آرزوهایش را با دورریختنی های دیگران باورپذیر کند.

او درباره ایده اش به خبرنگاران می گوید: مدتی است که ذهنم درگیر بچه ها کار است و دوست داشتم آنان را به شکلی به تصویر بکشم. بچه ها کار از پاک کردن شیشه گرفته تا جمع کردن زباله و دستفروشی کار می نمایند. سعی کردم فرشته ای را نشان دهم که به کودک کار تشبیه شده باشد و ابزاری که روزی آرزوهای مردم بوده و حالا دور ریخته اند همچنان برای بچه ها کار آرزو محسوب می شوند؛ از خوراکی های نیمه خورده گرفته تا عروسک های رهاشده در زباله ها یا کیف و کتاب های کهنه.

حسینی حدود چهار سالی می گردد که دکوراتور کیک است و دو هفته برای ساخت این کیک وقت گذاشته است. به گفته این هنرمند ارزش مادی این کار حدود 15 میلیون تومان است و برای ساختش دو میلیون و نیم هزینه شده است. اثرش نهایت تا 6 ماه دوام می آورد و ممکن است بعد از این زمان فاسد گردد به همین دلیل تصمیم دارد آن را به اثر دیگری تبدیل کند.

تمایل سازندگان کیک های تجسمی به فرهنگ ایران زمین قابل توجه است. سمیه غفاری هم که پنج سالی می گردد دکوراتور کیک است، تهمینه مادر سهراب را با جزئیات و از جنس کیک تراشیده است. کمربندی که برای لباس آن طراحی نموده برگرفته از بازوبندی است که به رستم می دهد تا با آن بتواند پسرش را پیدا کند. او ساز چنگ را در دستان تهمینه طراحی نموده که نشان دهنده اصالت موسیقی ایران باشد. حتی نگین انگشتر کارشده روی دست شخصیت کیک از سنگ فیروزه ساخته شده تا نشان دهنده خاستگاه خراسان، دیاری باشد که فردوسی در آن می زیسته است. او این جزئیات را طی سه هفته ساخته است.

حتی پرتره ای از رضا عطاران هم توانسته موضوع ساخت کیکی باشد که به ذهن آرزو مظفری رسیده است. او درباره انتخاب این چهره شرح می دهد: آقای عطاران برای نسل دهه 60 نوستالژی است و ساعت های خوش زیادی با فیلم های او پشت سر گذاشته ایم. حتی بعد از افطار منتظر سریال های کمدی با حضور او بودیم. هر کسی که از دور این کیک را می بیند متوجه می گردد چهره متعلق به رضا عطاران است و با لبخند نزدیک آن می گردد. به نظر من آقای عطاران یک هنرمند مردمی است.

او برای ساخت این کیک 40 کیلویی سه روز وقت گذاشته است و روی آن را با گاناش و خمیر فوندانت کار نموده است. برای ساخت این اثر دو میلیون تومان هزینه نموده است و حالا ارزش مادی کارش 9 میلیون تومان است. این هنرمند تصمیم گرفته بعد از مدتی اثرش را تبدیل به پرتره دیگری کند تا باز هم عکس هایی از کارش در شبکه های اجتماعی پخش و دست به دست شوند.

علیرضا جهانشاهلو هنرمند دیگری است که فوق لیسانس حسابداری دارد و 26 سالی می گردد در حوزه قنادی فعالیت می نماید. با اینکه اهل اراک است اما دست روی فرهنگ گیلان گذاشته است و سازه ای از چادرشب بافی و لباس های رنگارنگ قاسم آباد ساخته است.

او به خبرنگاران می گوید: لباس قاسم آبادی 4800 سال قدمت دارد اما متاسفانه دیگر هیچ زنی در خطه گیلان این لباس را نمی پوشد مگر در فستیوال ها. در واقع سعی کردم با ساخت این کیک نظرها را به یک اثر ملی جلب کنم تا از هنر چادرشب بافی و لباس رنگارنگ محلی این خطه حمایت گردد. من برای کشورم کار می کنم نه شهرم به همین دلیل سازه اولیه را ساختم و بعد از کیک، شکلات، گاناش، خمیر شکلات و فوندانت استفاده کردم. وزن این کیک حدود 53 کیلوگرم است و تا سالیان سال ماندگاری دارد و به زباله تبدیل نمی گردد و قرار است آن را در یکی از شعب فروشگاه هایم به نمایش بگذارم.

ارزش مادی کار برای او مهم نیست و آنچه برایش اهمیت دارد ارزش معنوی و فرهنگسازی است زیرا اعتقاد دارد این تمدن است که یک کشور را نجات می دهد و درهای توسعه همواره روی کشوری که تمدن دارد باز است.

فهمیه رضوی هنرمند دیگری است که مهندس معمار است و معماری و کیک را با هم تلفیق نموده است. او از مجتمع تجاری ای که در آن کار می نماید ایده گرفته و زنبورعسلی طراحی نموده که بدنه آن هر طبقه یک ساختمان را نشان می دهد طوری که اگر انسان داخل مجموعه قدم بزند به نظر می رسد که در یک کندو راه می رود. لند اسکیپ یا منظر معماری که این سازه دارد برگرفته از موم زنبور عسل است. تمام سازه، خوراکی و از گاناش و کیک ساخته شده و می توان آن را در دمای محیط، خشک کرد. او حدود یک روز و نیم روی اثرش کار نموده است.

معرفی جاذبه های گردشگری ایران، نجات زمین و توجه به محیط زیست، کرونا و کادر درمان و مادران مجرد از جمله موضوعات دیگری هستند که در قالب کیک ساخته شده و در چهارمین دوره مسابقات بین المللی طراحان و سازندگان کیک های تجسمی به نمایش گذاشته شدند.

البته نقدهایی هم به این نمایشگاه وارد شد. برخی قنادها، شیرینی و کیک پزها معتقدند عظیم ترین ویژگی کیک، شیرینی و بیسکوییت، خوش طعمی، تازگی و زیبایی آن است که کیک های عرضه شده در این نمایشگاه فقط زیبایی و جذابیت بصری داشتند در حالی که کیک باید حس سلامت را به خورنده القا کند و حتی الامکان اثر انگشت خالق آن روی اثر پیدا نباشد. کیک های عرضه شده در این مسابقات از نظر طعم حرفی برای گفتن ندارند زیرا اصل کار استقامت کیک است نه لطافت. استفاده از فوندانت و اجرای جزئیات با رنگ و قلم حتما از لحاظ بصری زیبایی هایی دارد اما طعم آن هم مهم است. اگر قرار به ساخت یک ماکت با جزئیات فراوان باشد داستان متفاوت است و مواد اولیه فرق می نماید. اما اگر موضوع کیک و شیرینی باشد کارهای عرضه شده در این نمایشگاه کیک و شیرینی محسوب نمی شوند. این کیک ها داستان های زیبایی دارند و اجرای بسیاری از آنها هم حرفه ای است اما به نظر نمی رسد میلی به خوردن آنها باشد چون خیلی زیاد هم دستمالی شده اند.

اما سازندگان کیک های تجسمی نظرات دیگری دارند: گرسنگی را می توان با کیکی که از سوپرمارکت تهیه می کنیم رفع کرد. برای مهمان هم می توان کیکی ساده در عین حال زیبا سرو کرد. اما کیک هایی که در این مسابقه عرضه شده نمایشگاهی است و جذابیت بصری در آن نقش مهمی دارد به همین دلیل برای آنکه نظر افراد مختلف را جلب کنیم سعی می کنیم جذابیت بصری بیشتری به آن بدهیم. ما می توانیم از هنر استفاده های بسیاری در زندگی هایمان داشته باشیم و افراد را مهمان یک تکه هنر کنیم که طعمش را هم دوست داشته باشد. اما شک نکنید که این هنر سال های پیش رو در دانشگاه ها تدریس می گردد.

هر هنرمندی دوست دارد دیده گردد بویژه هنرمندانی که در خانه کار می نمایند و اصلا دیده نمی شوند. این مسابقات و نمایشگاه ها به رونق کسب و کار هنرمند و تشویق شدنشان یاری می نماید.

زمانی که مفهوم هنر مطرح می گردد دیگر کاری به اینکه کجا استفاده می گردد ندارد. ما می بینیم که حتی با شن های ساحل مجسمه سازی می نمایند. در کیک سازی هم هنر به شکل یک کیک به نمایش گذاشته می گردد. ما کاری می کنیم تا زیبایی کیک در مجالس نظر همه را جلب کند.

ما قناد نیستم که هر روز یک سری کیک شبیه به هم بسازیم بلکه دکوراتور کیک های خاصیم و هنرمان را هر روز بروزرسانی می کنیم. مهم خلاقیتی است که با استفاده از ابزار قنادی خلق می گردد. هنر، حیطه های متفاوتی دارد و نمی توان آن را محدود کرد بویژه در حوزه کیک سازی.

نقدهای دیگری که به این دوره از مسابقات وارد شده غیبت استادان فعال در این حوزه است و شرکت نمایندگان این دوره دلیل آن را در نمایشگاه سال گذشته می دانند. همچنین به گفته بسیاری از شرکت نمایندگان سطح این دوره از مسابقات نسبت به سال های گذشته پایین تر آمده است. از طرفی مناسب نبودن دمای محیط موجب آسیب به برخی کارها شد و برخی از کیک ها به دلیل گرما نشست کردند. به همین دلیل عده ای معتقدند این مسابقات باید در فصل پاییز و زمستان برگزار گردد.

اما چه بلایی سر کیک های تجسمی می آید؟ هر قنادی معروفی که قدرت شرکت در مسابقات طراحان و سازندگان کیک های تجسمی را دارد، گالری هایی دارد که این کیک ها را خریداری و به گالری منتقل می نماید تا مشتری هایی که برای خرید مراجعه می نمایند بتوانند کیک های طراحی شده را از نزدیک ببینند. برخی از کیک ها هم تبدیل به زباله می شوند. کیک های خامه ای هم بین مردم توزیع می شوند. بسیاری از کیک ها هم این قابلیت را دارند که تخریب شوند و با آنها اثر دیگری خلق گردد.