محمد بنا: 10 سال است دخترم را ندیده ام - وبلاگ داستان نویسی

پیروز ترین سرمربی ورزش ایران که شاگردانش در المپیک نتیجه ای تاریخی رقم زدند، پیش از ترک ایران اظهار کرد: به دوبی می روم تا دخترم را ببینم. تصمیمم در مورد تیم ملی همان بود که قبلا گفتم اما شب گذشته رئیس جمهور دستور داد که بمانم.

مهم تر از بودن من، تکلیف فدراسیون است که وضعیت خوبی ندارد

بنا افزود: مهمتر از بودن یا نبودن محمد بنا، تکلیف فدراسیون است و باید انتخابات آن برگزار گردد. در حال حاضر فدراسیون وضعیت خوبی ندارد و بلاتکلیف است. وزارت ورزش باید زودتر تکلیف فدراسیون را تعیین کند و انتخاباتش را برگزار کند. بودن یا نبودن بنا زیاد فرقی نمی کند. با بودن آدم های بزرگی مثل رسول خادم کشتی می تواند راهش را به درستی برود و بیشتر از محمد بنا به این ورزش کمک کند.

به سقف آرزوهایم رسیدم

وی ادامه داد: برخی ها که بیرون هستند می گویند محمد بنا حرف از رفتن می زد چون دنبال نازکردن بود اما این طور نیست. من به سقف آرزوهایم رسیدم. محمد بنا تا ابد زنده نیست و شرایط سنی ام طوری است که شاید نتوانم در آینده کار کنم. البته مهمترین افتخار برای من کار کردن در کشتی است اما آینده را هیچ کس ندیده است.

من هم زندگی دارم، 10 سال است دخترم را ندیده ام

بنا در پاسخ به این سوال که آیا جدا شدن از کشتی برایتان آسان است؟ گفت: جدا شدن از کشتی خیلی سخت است اما من می توانم در یک باشگاه هم در ابعاد کوچکتر هم ثمره داشته باشم. همه یاد گرفته ایم سریع تیم ملی را نشانه بگیریم اما در باشگاه هم می گردد تجربیات را در اختیار شاگردان قرار داد. البته شاید شرایط زندگی ام هم مهم است.

من هم زندگی دارم. 10 سال است دخترم را ندیده ام. این دیدار برایم احساس دوباره می آورد. شاید مجبور شوم بروم شاید هم نروم و در ایران بمانم. آینده نشان می دهد که چه اتفاقی می افتد اما جدا شدن از تیم ملی برایم خیلی سخت است. البته بچه ها دیگر راستا را شناخته اند و با همان انگیزه قبلی به کارشان ادامه می دهند. برای ادامه کار در تیم ملی باید شرایط جدیدی ایجاد گردد. حالا دیگر همه از کشتی فرنگی انتظار دارند و با اوضاع و امکانات سابق نمی گردد تیم ملی را به جلو برد.

فقط قهرمانی دنیا توی دلم مانده است

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در پاسخ به این سوال که آیا آرزوی دیگری در کشتی برای شما باقی مانده است؟ گفت: کشتی خیلی افتخارات به دست آورد که لذت بخش بودند. قهرمان المپیک، قهرمان جام دنیای و قهرمان آسیا شدیم اما فقط قهرمانی دنیا توی دلم ماند. در این دو سه سال هم حتی می توانستیم بر سکوی نخست دنیا بایستیم.

در دانمارک و استانبول می توانستیم این کار را انجام دهیم. ان شاءالله این جوانان در مسابقات دنیای 2013 کار را تکمیل می کنند. پشتوانه هم داریم و نیروی خوب و عالی وجود دارد. در سال 2013 تیم ما باید قهرمان دنیا گردد.

حق مربیانم در مراسم تجلیل از قهرمانان ادا نشد

بنا به مراسم تجلیل از قهرمانان اشاره کرد و گفت: حق همکاران و مربیانم در این مراسم ادا نشد و تنها دلخوری ام به این موضوع بر می گردد. کادر فنی من بیشتر از خود من زحمت کشیده اند. آنها پس از بازی های آسیایی 60 سکه جایزه گرفتند اما حالا پس از چند سال کار شبانه روزی و قهرمانی در المپیک تنها 20 سکه جایزه گرفته اند.

نقدها از رسول خادم کارشناسانه نیست

بنا در مورد مقایسه نتایج کشتی آزاد با فرنگی و همچنین برخی نقدها از کشتی آزاد گفت: این نقدها کارشناسانه نیست، نتیجه شگفت انگیز کشتی فرنگی، عملکرد وزنه برداری و تکواندو را هم زیر سوال برد اما این درست نیست. نتایج چند دوره اخیر تکواندو و وزنه برداری را بررسی کنید.

در این سالها دو آدم استثنایی به نامهای حسین رضازاده و هادی ساعی داشتیم. اینها آدمهای خود ساخته بودند و اگر این دو استثناء را بیرون آوریم ببینید وزنه برداری و تکواندو در گذشته چه نتیجه ای گرفته اند. برای من این چند ماه حضور در کنار رسول خادم یک افتخار بود. او چه از نظر مدیریتی و چه از نظر دانش کشتی بی نظیر است.

وی ادامه داد: در این سالها منصور برزگر، محسن فرح وشی، غلامرضا محمدی، محسن کاوه و خیلی های دیگر برای کشتی آزاد زحمات زیادی کشیدند و کارهای بزرگی انجام دادند اما کشتی آزاد ایران در این چندساله تا به حال اینقدر بدشانس نبوده است و بدترین قرعه ها هم نصیب این کشتی گیران شد.

مقوله المپیک با مسابقات دنیای کاملا جدا است و اما و اگرهایی که مطرح می گردد که مثلا کادر فنی آزاد یا مهماندوست عوض نمی شدند، فلان نتیجه را می گرفتیم، همه اما و اگرهای پس از برد و باخت است اما هیچ کدام از این ادله ها مطلق نیستند.

بنا همچنین گفت: اگر پای یزدانی آنطور نمی شد در هر فصل چهار مدال می گرفتیم که یکی از آنها طلا بود و این نتیجه ای بسیار خوب به حساب می آمد. تنها نقطه سیاه کشتی آزاد مهدی تقوی بود که باخت او به روان او برمی گردد. وقتی معلوم شد که مسابقات او8 صبح انجام می گردد می گفتم که اگر تمام روانشناسان دنیا را بیاورید نمی توانند او را از نظر روانی آماده کنند چون تقوی 10 سال عادت دارد 11 صبح بیدار گردد.

باخت تقوی تقصیر هیچ کس نیست. یزدانی هم به خاطر آسیب دیدگی مدال طلا را از دست داد. البته او کشتی گیری با اخلاق خاص است. وقتی آسیب دید باید می گذاشت پایش را ببندند و با زانوبند کشتی بگیرد اما خودش نگذاشته است.

حفظ رسول خادم به کشتی ایران شخصیت می دهد

بنا در ادامه گفت: رسول خادم در ورزش ما بی نظیر است که حفظ او به کشتی ایران شخصیت می دهد. کمیل قاسمی تا شش ماه پیش کجا بود که حالا مدال المپیک گرفته و اگر قرعه تایمازوف به کمیل می افتاد آنگاه چه می شد یا اگر قرعه کوبایی با تقوی برعکس بود شاید تقوی هم طلا می گرفت.

روی احسان لشگری آنقدر از لحاظ روانی کار کردند و او را بالا بردند که چنین کشتی هایی گرفت. حالا اگر کشتی آزاد کمی شانس داشت خادم حالا بهترین مربی می شد اما حالا که بدشانسی آورده اند از او انتقاد می کنند که این انتقادها درست نیست.

عین شش مدال کشتی مثل گوشت چسبید به تنم اما دلم برای 2-3 نفر سوخت

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در پاسخ به این سوال که کدام مدال های کشتی در المپیک به دلتان چسبید گفت: عین شش مدال کشتی مثل گوشت چسبید به تنم اما این وسط دلم برای دو سه نفر سوخت. اگر شرایط تقوی را کنار بگذاریم دلم برای رضا یزدانی سوخت که در یک قدمی طلا آسیب دید و یا سعید عبدولی که حق او را خوردند و حبیب الله اخلاقی که خیلی زحمت کشیده شده بود.

وی ادامه داد: در چند ماه اخیر متاسفانه حریفان تمرینی اخلاقی خالی شدند، نعمت پور اردو را ترک کرد و اخباری رباط پایش پاره شد. خود اخلاقی هم آرنجش آسیب دید. در مورد باباجان زاده هم باید بگویم که او در باد مدال برنزش خوابید و در یکی دو ماه اخیر یک مقداری در تمرینات شل کرد و در مسابقه نیز به اشتباه خودش باخت.

خادم 4 سال بماند دنیا را اسیر کشتی آزاد ایران می کند

بنا در مقایسه کشتی آزاد و فرنگی گفت: گاهی یادمان می رود اینجا المپیک بود. گروه خادم شش ماه کنار این تیم بود اما ما نزدیک به هشت سال این نفرات را زیر نظر داشتیم، اگرچه چهارسال خادم در کشتی آزاد کار کند آن وقت است که باید ببینید چطور کشتی دنیا را اسیر شاگردانش خواهد کرد.

به برادران سوریان گفتم که حمید اگر خودش هم بخواهد ببازد نمی تواند

وی در مورد قهرمانی حمید سوریان گفت: ما قبل از المپیک مسئولیت را از گردن سوریان برداشتیم و گفتیم هرکس در تیم ملی وظیفه اش را می داند. سوریان از نظر سطح کشتی با دنیا فرق دارد و از همه برتر است. بزرگترین حریف او خودش است. اگر او از لحاظ روحی آماده باشد و شرایط وزنی مناسبی نیز داشته باشد در وضعیت ایده آل قرار می گیرد.

هر چه به المپیک نزدیک شدیم شرایطش بسیار بهتر شد. من قبل از المپیک به برادرانش گفتم که حمید اگر خودش هم بخواهد ببازد نمی تواند و بقیه به او می بازند.

بهترین مربی سال 2011 دنیا به مدال طلای قاسم رضایی اشاره کرد و گفت: قبل از اینکه در این وزن امیرعلی اکبری مدال دنیا بگیرد و یا بابک قربانی در رده های دنیای قرار بگیرد قاسم رضایی مدال دنیای این وزن را داشت. او فقط به خاطر اینکه این دو رقیب کنار رفتند ملی پوش نشد و مدال نگرفت بلکه واقعا شبانه روزی تلاش کرد. البته او پس از المپیک پکن وزنش بالا رفته بود و کمی بی تفاوت شده بود تا مدتی از تیم ملی دور گردد اما در المپیک مزد زحماتش را گرفت.

در بازار فیلا باید پول میلیونی وارد کنیم، با نیم کیلو پسته نمی گردد

بنا در مورد اینکه چرا پس از قهرمانی امید نوروزی حتی اجازه نمی دادند او روی تشک با پرچم دور افتخار بزند اما وقتی آزادکار آذربایجانی قهرمان شد تمام سران فیلا برای او دست می زدند گفت: حرف اصلی را سرمایه گذاری مالی می زند. دو نوع سرمایه گذاری در کشتی داریم که یکی داخلی و دیگری خارجی است. ما اشتباه می کنیم که می گوییم در هیات رییسه فیلا پشتوانه نداریم. 5 نفر هم در هیئت رئیسه داشته باشیم اما فیلا را ساپورت مالی نکنیم فایده ای ندارد.

معلوم است که برای قهرمانان آذربایجان دست می زنند اما برای ما نه چون آنها هفت میلیون دلار به فیلا کمک کرده اند. در بازار فیلا باید پول میلیونی وارد کنیم و با نیم کیلو پسته نمی گردد. مارتینتی قبل از مسابقات المپیک به دعوت رئیس جمهور ترکیه به این کشور سفر کرد. این راستا خوشگلی است که فیلا در آن از نظر مالی ساپورت می گردد. یا قطر 3-4 سال است که بدون پشتوانه کشتی، عضو هیئت رئیسه فیلا است و با حمایت مالی کاری می کند که مرکز تمرینی فیلا در قاره آسیا در این کشور راه اندازی گردد.

به ما هیچ وقت مدال نداده اند بلکه لیاقتش را داشته ایم

وی ادامه داد: البته مربیان و ورزشکاران ما آنقدر قابلیت دارند که با وجود تمام این مسائل کشتی ایران در دنیا ثبات دارد. مثل گرجستان یا ترکیه نیستیم که یک سال سوم شویم و یکسال نوزدهم. لیاقت و از خودگذشتگی کشتی گیران و مربیان باعث شده که کشتی ایران چنین جایگاهی داشته باشد.

مدال ها را ما خودمان گرفته ایم و کسی به ما مدال نداده است اما در سال 2011 کشتی گیر ژاپنی را مقابل روشن بایرام اف بازنده کردند تا آذربایجان مدال بگیرد و یا در المپیک پکن آبراهامیان از سوئد در اعتراض به حق خوری مدالش را به وسط تشک پرت کرد و رفت چون طلا را به ایتالیا دادند.

وی ادامه داد: اگر پیشرفت روسیه و آذربایجان را می بینید تمام اینها روی حمایت و برنامه ریزی مالی ارگان های کشورهایشان است، اگر از کشتی ایران نیز اینگونه حمایت گردد با بزرگانی مثل رسول خادم می توانیم به درجات بالا برسیم، البته اگر خادم صبر داشته باشد و از این حرف و حدیث هایی که پس از المپیک در موردش می زنند خسته نگردد و بماند. من تجربه این مسائل را در این سالها داشته ام. اگر خادم بماند شاید دو سال دیگر کشتی آزاد ایران در دنیا آقایی کند.

مطمئن باشید برنامه بود تا عبدولی را بازنده کنند

بنا به باخت عبدولی اشاره کرد و گفت: مطمئن باشید برنامه بود تا عبدولی را مقابل حریف فرانسوی بازنده کنند حالا دو داور المپیکی ما برای موقعیت خودشان حرفی می زنند اما عبدولی را بازنده کردند. بیایید تا 10 فیلم را نشان دهم که بقیه مثل عبدولی بارانداز زدند ولی داور خطائی نگرفته و قهرمان شده اند. از طرف دیگر اگر عبدولی فن را خطا اجرا کرده داور باید کشتی را قطع کند نه این که او کاملا اجرا کند و تمام گردد و پس از آن قبول نکنند.

وی ادامه داد: چون دو طلا داشتیم و عبدولی را امید دیگر مدال طلای ما در روز آخر می دانستند، برای او برنامه داشتند و می خواستند کشتی گیر کره ای مدال بگیرد. آنها می دانستند اگر عبدولی بالا نیاید شاید داورها هم نمی توانستند جلوی او را در مصاف با حریف کره ای بگیرند. همه دیدند که کشتی گیر فرانسه را هم مقابل حریف کره ای بازنده کردند و مدال طلا به کره رسید. البته چون قاسم رضایی ناشناخته بود و روی او حساب نمی کردند، قاسم از آن طرف کلک زد و بالا آمد و تا به خودشان بجنبند او دیگر قهرمان المپیک شده بود.

کسی سهم خواهی نکند، این پیروزی ها متعلق به هر 70 میلیون ایرانی است

بنا در پایان گفت: کسی سهم خواهی نکند، چه من، چه وزارت ورزش و چه کمیته المپیک. پیروزیت ما یک کار بزرگ گروهی بود. 70 میلیون نفر در این پیروزی ها دخیل بودند و این برد و غرور ملی مال همه است. همه مربیان شهرستانی کشور، فدراسیون و مربیان قبلی، همه و همه در آن نقش داشته اند.

از کارکنان و آشپز خانه کشتی تا آن مقامات و مسئولانی که پیام تبریک می دهند، همه در این پیروزی سهیم هستند، پس هیچ کس نمی تواند سهمی برای خود قائل گردد.

بنا در در پایان گفت: مدتی کنار خانواده استراحت کردم و دو سه روزی به طبیعت رفتم.دوشنبه هم به دوبی می روم تا دخترم را ببینم. باید دید در آینده چه اتفاقی می افتد.