مهران احمدی، متخصص نقش های معمولی - وبلاگ داستان نویسی

سیدرضی سریال چرخ فلک قطعا یکی از نقش های متفاوت شما محسوب می شود. ایفای نقش یک روحانی و قرارگرفتن در یک موقعیت داستانی پیچیده که قطعا کار ساده ای نیست. در ابتدا کمی از تجربه همکاری با عزیزالله حمیدنژاد و ایفای چنین نقشی در این مجموعه صحبت کنیم... .

آقای حمیدنژاد، کارگردان ناشناخته ای برای سینما و سینماگران نیست. هرجا اسم ایشان می آید، به جز احترام به او چیز دیگری شنیده نمی شود. بسیاری با من هم عقیده هستند که عزیز الله حمیدنژاد از نظر شخصیت بیرونی و سینمایی حائزاهمیت و شریف است. برای من که نخستین تجربه همکاری با او را داشتم، این همکاری بسیار لذت بخش بود. به خصوص ارتباط کارگردان با بازیگر که واقعا برای من ستودنی و درجه یک بود و امیدوارم فرصتی برای همکاری مجدد با او فراهم شود.

در هر صورت کارکردن با کارگردان های خوب همواره لذت بخش است و خدا را شکر در چرخ فلک هم این رخ داد، اما درباره تحلیل و رسیدن به نقش همواره راهی طولانی وجود دارد. چراکه همچنان فکر می کنم در این حوزه هنرجویی بیش نیستم و تصور می کنم تا وقتی این روحیه دانشجویی در من وجود دارد، قطعا به چیزهای تازه تری در این حرفه خواهم رسید. معتقدم زمانی که فکر کنی همه چیز برای تو به عنوان بازیگر تمام شده، بهتر است دیگر آن کار را رها کنی. شاید هم وجود همین تعیینات در حرفه بازیگری، این کار را به یکی از مشاغل سخت دنیا تبدیل نموده است.

پیداکردن شخصیت به عقیده من احتیاج به آنالیز کامل و جامع دارد، چه برسد به اینکه این شخصیت در یک موقعیت فوق العاده و عجیب وغریب از جنس شخصیت سیدرضی باشد. از همه اینها گذشته، باورپذیر بودن شخصیت برای بیننده و تماشاچی اتفاق مهم تری است. از ابتدا به این فکر کردم که چگونه باید این نقش را بازی کرد و به این نتیجه رسیدم که خیلی قرار نیست متفاوت باشم، چون هرآنچه را که در خصوص تفاوت وجود دارد بسیاری از همکارانم بازی نموده اند. تمرکزم بیشتر روی این بود که این روحانی باورپذیر باشد به این معنی که حداقل کسی بعد از دیدن این روحانی به یاد مهران احمدی نیفتد، دوست داشتم سیدرضی دیده شود.

فکر می کنم تا حد زیادی این رخ داد. همان طور که گفتید، بسیاری از همکارانتان نقش روحانی را ایفا نموده اند، برای شما آیا الگوی بیرونی وجود داشت؟

قطعا همه ما می دانیم، وقتی قرار است شخصیتی را بازی کنیم، الگوهای بیرونی باید وجود داشته باشد، من هم از این قاعده مستثنا نبودم. چیزهایی از کودکی از روحانیت در من نشست نموده بود. قطعا با کلاژ چند شخصیت به سیدرضی رسیدم، اما درمجموع می توان گفت تمام حالات و روحیات این شخصیت، در یک دسته بندی از روحانیت می گنجد که من آن را بازی کردم و البته متن هم چنین چیزی را طلب می کرد و بعد صحبت هایی با آقای حمیدنژاد در این رابطه داشتیم و در جلسات زیادی با هم درباره این شخصیت صحبت کردیم و به یک تصمیم مشترک رسیدیم. خط فرضی ما برای رسیدن به این شخصیت تعیین بود.

در چند سال گذشته، غیر از چند مجموعه تلویزیونی، انتخاب های متفاوتی در سینما داشتید که البته تصور می کنم هنوز کوشش های شما در سینما آن طور که باید دیده نشده است.

فیلم های نفس و ماحی از جمله فیلم هایی است که به زودی اکران خواهند شد که البته هردو تجربه ای که به آنها اشاره کردم، کارهایی بود که از همکاری با آنها لذت بردم. به هرحال ترجیح می دهم کار خوب انجام بدهم. این وسواس از الان به بعد بیشتر هم خواهد شد. این تصمیمی است که برای آینده حداقل در کوتاه مدت در نظر گرفته ام. چراکه اگر بعد از این در کارهای خوبی حضور پیدا نکنم، تصمیمات دیگری می گیرم. بنابراین تصمیمم این است که فقط کار خوب انجام بدهم؛ یعنی کار متوسط را هم رد کنم. نمی خواهم حتی شرایط اقتصادی هم برایم وسوسه انگیز باشد، تصمیمم جدی است. حتی اگر سالی یک یا دو سالی یک کار انجام بدهم.

به نظر تصمیم سختی برای یک بازیگر است...

ولی شدنی است. ما بلدیم جایی دیگر سرمان را گرم کنیم که خیلی غم هجران بازیگری را نکشیم. بالاخره تئاتر هست و می توانم از کار تئاتر لذت ببرم. بارها این را آزمایش نموده ام و می دانم که می توانم با وسواس بیشتری انتخاب کنم. به هر صورت تلویزیون و سینما خیلی از نظر من متفاوت نیستند. تفکیک آنها از نظر من، خیلی اداهای روشنفکرمآبانه است که من از آن اداها گریزانم. من جزء مردم عادی هستم. من متخصص بازی کردن نقش های آدم های معمولی هستم که به قهرمان داستان تبدیل می شوند.

فقط دلم می خواهد نقش خوب بازی کنم و در یک مجموعه خوب قرار بگیرم. تأکید می کنم مجموعه حرفه ای و درست؛ از کارگردان، تهیه نماینده و بازیگران گرفته تا باقی عوامل و... حرفه ای و خوب باشند و ایده آلم در این سن و با گذشت سال ها از عمر بازیگری این است که در مجموعه ای بی حاشیه و حرفه ای که فقط به کار فکر می نمایند قرار بگیرم. بنابراین تلویزیون و سینما برای من فرقی نمی کند، هرچند که می دانم سینما جای ماندگار تری است و وقت بیشتری برای پرداخت نقش دارم و اصولا همواره ثبت و ضبط سینما بیشتر از تلویزیون است.

در خصوص بخش دیگری از پرسش شما و دیده نشدن در سینما، تقریبا از افراد زیادی، آشنا یا غریبه این جمله را می شنوم که به نقش های متفاوت من اشاره می نمایند، ولی نمی دانند که چرا آن طور که باید دیده نشده است و مورد تفقد دوستان قرار نمی گیرد. هرچند که تقریبا علت را به مرور پیدا کردم. مثل اینکه یک موجی راه افتاده که آدم ها اگر خودشان را بازی نمایند، خیلی بهتر و بیشتر دیده می شوند، حقیقتش این است که من بازیگری را این طور دریافت نکردم و تا آخر هم با روالی که به آن اعتقاد دارم پیش خواهم رفت. حتی خیلی ها باافتخار در تلویزیون اعلام می نمایند، بازیگری یعنی اینکه خودت را بازی کنی! خب، با این روش همه می توانند بازیگر شوند.

آقای احمدی! در دوره ای بیشترین همکاری را با عبدالرضا کاهانی داشتید، مدتی است این ارتباط قطع شده، این جدایی دلیل خاصی دارد؟

خیلی علاقه ای به صحبت کردن درباره گذشته ندارم، فقط در پاسخ به سؤال شما باید بگویم، گذشته ما به پنج یا 10 سال پیش برنمی شود. رفاقت و همکاری ما تاریخ 25-30 ساله داشت، ما از تئاتر با هم آغاز کردیم. من تئاترهایی را کارگردانی کردم که آقای کاهانی بازی می کرد و بعد آقای کاهانی به دانشگاه رفت و من هم مشغول درس و دانشگاه شدم. او کارگردان شد و بنده بازیگر و خب می دانید من به جز بازیگری برای آقای کاهانی، کارهای دیگری هم انجام دادم، به اسم دستیار کارگردان و برنامه ریز بودم، اما رسما کارهای دیگری هم انجام دادم که مجال گفتن آنها نیست و نباید هم گفت.

البته اشکالی هم نداشت ما تیمی بودیم که با هم زبان و فرهنگ مشترک داشتیم و البته حرف های مشترک و آنها را در قالب تصویر بیان می کردیم. از جایی به بعد احساس کردیم که آن فرهنگ در ما تغییر نموده یا در یکی از ما مانده و در دیگری عوض شده است و یکی از ما شکل و تمایلش به زندگی و ایده آل هایش در زندگی چیزهای دیگری است. نمی گویم کدام خوب است یا بد. در کل این تفاوت باعث شد این همکاری ادامه پیدا نکند. چون سینما در حقیقت جای هم فکری و هم اندیشی است، البته قطعا جایی برای اختلاف نظر هم هست، اما درنهایت باید با یک ایدئولوژی و دنیا بینی مشترک پیش رفت و در همکاری ما همین موضوع کمی دست خوش تغییر شد و همین باعث شد فکر کنیم بهتر است این همکاری ادامه پیدا نکند؛ نه در سینما و نه در هیچ جای دیگر. من از این قضیه خیلی شاد نیستم و بابت این ماجرا متأسفم، ولی زندگی است و آدم را به جاهایی می کشاند و تصمیماتی می گیرد که شاید خیلی هم خود خواسته نیست. در هر صورت من از این قضیه ناراحت هستم اما حاضر به بازگشت هم نیستم. مگر اینکه اتفاقات عجیب وغریبی رخ دهد.

با توجه به اینکه نسبت به خودتان سخت گیر تر شده اید، پروژه بعدی چه خواهد بود؟

چند پیشنهاد سینمایی دارم که به آنها فکر می کنم و پیشنهادات تلویزیونی که معمولا هست، از بین تمام آنها از ابتدای سال تا الان فقط سه قسمت اپیزود چرخ فلک را کار کردم. یک فیلم نامه سینمایی به دستم رسیده است و تصور می کنم تا زمانی که صحبت ها جدی و قراردادی امضا نشده است، نباید درباره جزئیات یا قطعی بودن حضورم چیزی بگویم. به زودی یک تئاتر را هم در تورنتو کانادا به صحنه می بریم که تقریبا دو ماه زمان می برد و مشغول تدارک به صحنه بردن این نمایش هستیم.

نکته ای درباره سریال چرخ فلک که بهانه ما برای این گفت وگو بود، باقی مانده است؟

بازخوردهایی که از سریال چرخ فلک و بازی در نقش سیدرضی داشتم، بسیار خوب بود و به نوعی غافلگیرنماینده بود. آدم های بسیار مهمی در تلویزیون و سینما اظهار محبت نموده اند، حتی روحانیون عزیز من را مورد لطفشان قرار دادند. مردم اتفاقات خوب را مثل نکته های بد، خیلی زود بازتاب می دهند و خوشبختانه بازی من در این سریال مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است و از این موضوع شادم. محبت مردم را ستایش می کنم و شادم که نظرات بسیار خوبی از آنها دریافت کردم. شاید بازی در این مجموعه به اندازه چند فیلم سینمایی برایم ارزش داشت. برهمین اساس است که معتقدم بد نیست که هر چندوقت یک بار به تلویزیون سری بزنیم و با مخاطب بیشتری ارتباط داشته باشیم. امیدوارم باز هم بتوانم توفیق خدمت به مردم را داشته باشم.