مرگبارترین رانش های زمین تاریخ - وبلاگ داستان نویسی

حرکت نزولی در رانش زمین ممکن است بسیار کند رخ دهد (تنها چند میلی متر در سال) یا با سرعت بسیار اتفاق افتد و تاثیرات جبران ناپذیری به جای گذارد. رانش زمین حتی می تواند در بستر دریا و زیر آب رخ دهد و امواج جزر و مدی به وجود آورد که باعث تخریب در منطقه ها ساحلی گردد. این رانش ها را رانش زمین زیردریایی می گویند. رانش زمین ممکن است به علت زلزله، فعالیت آتشفشانی، تغییرات آب های زیرزمینی، به هم خوردن یا تغییر شیب زمین رخ دهد.

در ادامه با 10 رانش زمین مرگبار تاریخ آشنا خواهیم شد.ریزش کوه، زمین لغزش، رانش زمین یا زمین لغزه به حرکت لایه های رسوبی غیر متراکم و متراکمی بر روی سطح شیب دار که ناپایدار شده اند، می گویند که ممکن است به دلایل متفاوت مانند زمین لرزه یا راه سازی به سمت پایین حرکت نموده باشند. عامل حرکت توده رسوبی، نیروی جاذبه، زلزله، جاده سازی، باران یا فشار منفذی سیالات، سبک سازی پایین دست توده و بسیاری عوامل دیگر است.

10. رانش زمین دیشی، سیچوآن، چین، آگوست 1933 (بیش از 3000 کشته)

در 5 آگوست سال 1933، زلزله ای قدرتمند موجب رانش زمین گسترده در شهر دیشی استان سیچوآن چین شد. این واقعه که با عنوان رانش زمین دیشی شناخته می گردد، جان بیش از 3000 نفر را گرفته و روستاهای بسیار زیادی را نیز با خاک یکسان کرد. شهر کوچک دیشی، بیشترین خسارت را در این حادثه دید، چرا که این شهر در سدی که در پی رانش زمین ایجاد شده بود، فرو رفت.

9. رانش زمین خیت، تاجیکستان، جولای 1949 (4000 کشته)

قرن ها است که منطقه ها کوهستانی آسیای مرکزی، آبستن بلایای طبیعی زیادی شده که عمدتا نیز در پی زلزله های بزرگ بوده است. یکی از این حوادث در جولای سال 1949 به وقوع پیوست که طی آن، زلزله ای به بزرگی 7/4 ریشتر، موجب ایجاد صدها رانش و ریزش کوه در اطراف تیان شان در مرکز تاجیکستان شد. دو ناحیه یاسمن و خیت، بیشترین صدمات و آسیب ها را در این حادثه دیدند. طی رانش زمین خیت، سنگ ها و خاک ها با سرعت 30 متر بر ثانیه در حال سقوط از بالای کوه بودند. تقریبا 4000 انسان بی گناه جان خود را در این واقعه از دست دادند.

8. ریزش کوه اوآسکاران، رانراهیرکا، پرو، ژانویه 1962 (4500 کشته)

قله اوآسکاران یکی از کوه های معروف کشور پرو است که ارتفاعی در حدود 6768 متر دارد. در ژانویه سال 1962، یخ های نوک این قله آغاز به آب شدن کردند که موجب سقوط اندازه بسیار زیادی خاک و برف به سمت پایین شد. طی این ریزش کوه، 4500 نفر جان باختند. این بهمن متشکل از تکه یخی بزرگ به عرض یک کیلومتر و طول 12 متر بود. تکه یخ مذکور با پایین آمدنش، هرچه سنگ و برف بر سر راهش بود را نیز با خود همراه نموده و به قدرتش افزوده شد که در نهایت چندین روستا را در منطقه رانراهیکا به کلی مدفون کرد.

7. رانش زمین خوآرز، آنکاش، پرو، دسامبر 1941 (5000 کشته)

در دسامبر سال 1941، ساکنان یکی از شهرهای پرو، یعنی خوآرز واقع در ناحیه آنکاش، کاملا بی خبر از سقوط کوه یخی بزرگ بودند که موجب تخریب کامل خانه ها و مرگ هزاران نفر از مردمشان شد. کمی پیش از سپیده دم 13 دسامبر 1941، رانش زمین موجب جدا شدن تکه یخی بزرگ از کوه و ورود آن به دریاچه پالکاکوچا شد. این تکه یخ امواجی بزرگ در دریاچه ایجاد کرد که به شکسته شدن سد آن منجر شد. در پی این اتفاق، اندازه زیادی آب به همراه گل و لای و برف با قدرتی باورنکردنی روانه منطقه ها اطراف شد. سد دیگری در آن اطراف و در رودخانه جیرکاکوچا وجود داشت که پس از برخورد با سیل مذکور، آن سد نیز شکسته شده و هر دو با سرعتی بسیار زیاد وارد شهر خوآرز شدند. در این ضایعه اسفناک، حدودا 5000 نفر جان باختند.

6. گدازه های کوه کیلود ، جاوه شرقی، اندونزی، مه 1919 (بیش از 5000 کشته)

قله کیلود واقع در جاوه شرقی اندونزی، یکی از کوه های آتشفشانی بدنام تاریخ است که در گذشته با حدودا 30 بار فعالیت آتشفشانی اش، موجب مرگ هزاران نفر شده است. یکی از مرگبارترین فوران های این کوه در تاریخ 19 مه 1919 به وقوع پیوست که در پی آن، بیش از 38 میلیون متر مکعب آب از دریاچه واقع در کوهپایه آن به سمت پایین سرازیر شد. این آب حاوی مقادیر زیادی مواد مذاب آتشفشانی خطرناک بود. این گدازه ها به سمت پایین روانه شده و هر چه بر سر راهشان بود را به کلی از بین بردند.

5. گلرود شمال هند، کدارنات، هند، ژوئن 2013 (5700 کشته)

یکی از بدترین بلایای طبیعی رخ داده در تاریخ هند، در ژوئن سال 2013 رخ داد که در پی آن، سیل های قدرتمند موجب مرگ 5700 انسان بی گناه در استان اوتاراکند در حوالی کوه های هیاقتصادیا شد. رگبارها و باران های موسمی بی وقفه علت اصلی وقوع این ضایعه دردناک بودند. با این حال، بعضی از دانشمندان، متفکران و هواداران محیط زیست، نظر دیگری دارند. به گفته آنان، مداخله بشر در اکوسیستم و زیست بوم نواحی کوه های هیاقتصادیا، موجب آسیب پذیر شدن این منطقه ها در مقابل بلایای طبیعی شده است.

در پی افزایش تعداد گردشگران هیاقتصادیا، هتل ها و فروشگاه های بسیار زیادی در آن منطقه احداث شده اند که بدون در نظرگیری قوانین زیست محیطی، موجب تخریب اکوسیستم آن شده است. احداث سدهای هیدروالکتریکی متعدد در استان اوتاراکند نیز از دیگر عوامل مهم دخیل در برهم زنی اکوسیستم منطقه بوده است. در گذشته، باران های شدیدی در این ناحیه وجود داشته که موجب ایجاد سیل های بزرگ شده است اما هیچ یک از آن ها با حادثه سال 2013 هند، قابل مقایسه نیست. گفته می گردد که در حادثه مذکور، راه خروجی برای سیل وجود نداشته و تمامی راه ها با سنگ و گل و لای بسته شده بودند. به همین علت، این سیل ها با بقایای سدهای تخریب شده، همراه شده و با قدرتی بالا، تمامی شهرها و روستاهای بر سر راه خود را بلعیدند.

4. ریزش کوه اوآسکاران، یانگی، پرو، مه 1970 (22000 کشته)

در ماه مه سال 1970 میلادی، وقوع یک زلزله موجب چندین بهمن و ریزش کوه بزرگ شد که شهرهای یانگی و رانراهیرکارا را مدفون کرد. تقریبا 22000 نفر در این حادثه جان خود را از دست دادند. بهمنی که در این حادثه شکل گرفت، مسافتی به طول 16/5 کیلومتر را طی کرد. در ریزش کوه مذکور، 50 الی 100 میلیون متر مکعب آب، برف و گل و لای وجود داشت که با قدرت بالای خود، شهر یانگی را در نوردیده و ساکنان آن را به کام مرگ کشاند.

3. حادثه آرمرو، کوه تولیما، کلمبیا، نوامبر 1985 (23000 کشته)

آتشفشانی خاموش، یعنی نوادو دل رویز در کوه تولیمای کلمبیا، ناگهان در تاریخ 13 نوامبر 1985 دوباره فعال شده و با قدرت تخریب فراوان، روستاهای اطراف را در بر گرفته و موجب کشته شدن تقریبا 23000 نفر شد. مواد مذاب کشنده ای که از دهانه این آتشفشان به بیرون فوران کرد، موجب آب شدن یخ های کوهستان و جاری شدن گلرودی بزرگ به سمت پایین شد. این گلرود یا سیلاب، متشکل از یخ، برف، آب و سنگلاخ های فراوان بود که با سرعتی مرگبار تمامی نواحی مسکونی اطراف را در بر گرفت. پس از مدت کوتاهی مواد مذاب و سیلاب، شهر آرمرو را پوشاند و موجب مرگ بسیاری از مردم آن شد. تلفات این حادثه در شهرهای دیگری مانند چین چینا نیز گزارش شد.

2. حادثه وارگاس، وارگاس، ونزوئلا، دسامبر 1999 (30000 کشته)

در زمستان سال 1999، باران های بسیار شدید و غیرمعمول در وارگاس ونزوئلا مشاهده شد. این باران ها موجب وقوع چندین ریزش کوه بزرگ شد که جان 30,000 نفر را گرفت. طبق برآوردهای انجام شده، 10 درصد از جمعیت وارگاس در پی این حادثه جان باختند. شهرهای کارمن ده اوریا و سرو گرنید به طور کامل در زیر گل و لای محو شده و بسیاری از خانه ها نیز وارد اقیانوس نزدیک شهر شدند.

1. سیل های یوان، نینگ شیا، چین، دسامبر 1920 (بیش از 100.000 کشته)

زلزله 8/5 ریشتری های یوان، دومین زمین لرزه مرگبار دنیا در قرن بیستم بود. این زلزله موجب ایجاد 675 ریزش کوه شد که خود خرابی های بسیار گسترده ای به بار آورد. این حادثه که در 16 دسامبر سال 1920 در ناحیه روستایی های یوان به وقوع پیوست، جان 100,000 نفر را گرفته و منطقه ای به وسعت تقریبا 20,000 کیلومتر مربع را تخریب کرد. منطقه های که در پی این ضایعه، متحمل بیشترین خسارات جانی و اقتصادی شدند، های یوان که اکنون با عنوان ناحیه خودمختار نینگ شیا شناخته می گردد و استان های همسایه آن یعنی گانسو و شان شی بودند. های یوان در این حادثه بیش از 50 درصد از جمعیتش را از دست داد. روستای شی جی نیز در پی یکی از ریزش های کوه این حادثه، به کلی زیر خاک مدفون شد.